(met eigen illustraties)
de maan is van u
(en de wereld van mij)
wereld aan haar voeten
tenen in het zand
kijkend naar hoe de zee telkens weer
aan hetzelfde strand haar huid verbrandt
en als de zon ’s avonds niet meer van het water wint
is het steeds de advocaat van de sterren die beslist
hoe de maan voortaan het hemellichaam is
dat heel gezwind
de ochtend verslindt
when the party’s over
kleur mijn ogen warmer dan vuur
en bloos mijn gezicht bleker dan licht
vul mijn lippen met liefde
totdat er in uw hart gekerfd staat
missen doet ge pas als ge het toelaat
mijn oceanenliter liefde
en als ge wilt
moogt ge een bad nemen
in mijn
oceanenliter liefde
onderdompelen
verdrinken
maar nooit zinken
af en toe naar adem happen
en in mijn zeep verslikken
maar telkens weer
mijn water rond u wikkelen
in mijn savanne
de jungle van woorden
die zijn geen raad weet
met gedachten tussen zwart en wit
vindt telkens weer
een troostend bladerdak
in mijn savanne
hard sun
ze koestert en verwent
ze omarmt en ontkent
ze in dronken tranen neerpent
ze geeft over en migrainet
hem
als haar mooiste verdriet
als haar zon die ons licht niet meer ziet
baby, empires crumble all the time
ze keek liefdevol neer op haar regen
en draaide zich nog eens extra
in haar wolk van zacht
neuriede stilletjes mee
met het gehavende sterrenrijk onder de nacht
sommigen zeggen: het gras is veel groener, aan de overkant
ik ben klaar om u te planten en te zaaien
en na een tijd
vol trots
uw groene gras
daar aan de overkant
zachtjes te gaan aaien
en hoe ge het ook keren wil
als mijn wereld even stil staat
laat gij haar telkens weer voor me draaien
world trade center
en als het moet
klim ik je hoger en lager
tot ik aan de wolken krabben kan
de lucht kleurt ik zie je grager
al is het in roepen en tieren
maar altijd met z’n twee houden van
(en dat is de mooiste kleur
die je zal verzinnen dan)
light years away from you
ik ben vergeten wie ik was
of wie ik moet zijn
zonder u
comfortabel dicht
bij mij
tranen in de douche
alsof de wereld haar vergat
en omgekeerd
gaf ze zich bloot
in haar plas van verdriet
om nadien voorzichtig opnieuw
een dekmantel over zich te gooien
want uiteindelijk
zijn het toch maar gewoon
een paar tranen in de douche
inmijnsavanne.com 