Auteur archief:Anne Servaes

Ge nam mijn bloed en leven weg Tot in de derde graad Werd ik angstaanjagend bleek Om mezelf daarna kunstmatig te reanimeren En dat gij Net gij Mijn mislukte huid moet zijn Mijn ruw stukske vel Mijn zichtbare brandwonde Dat ik u noodgedwongen als een deel van mij moet omarmen Dat het verleden voor altijdMeer lezen over “Waarom oude littekens omarmd worden door mijn nieuwe huid”

Gij zijt mijn luitenant, mijn kolonel en mijn superman Mijn grote avontuur en mijn veilige schild Mijn rustig en mijn wild En soms ben ik verloren in de wereld Maar ‘k vind me altijd terug in uw armen Want als uw warme lichaam mijn huid omvat Besef ‘k in een ogenblik De grootste gelukzak, datMeer lezen over “Bedgesprek”

Ik zit op mijn terras en bestudeer voorbijkomende mensen. Alle soorten. Dikke mensen, dunne mensen. Lachende mensen. Ouderen. Spelende kinderen. Allemaal in hun eigen pracht en glorie. Over kinderen gesproken: grappig toch, hoe je altijd exact ziet hoe ze zich voelen. Verdriet betekent huilen. Blij zijn betekent lachen. Ze geven nogal weinig om het beeld datMeer lezen over “En nu ga ik dansen”

En ik keek in uw ogen ’t Stond op uw netvlies gebrand Ik zag dat gij dacht dat ik dacht dat dit voor altijd zou zijn Dat ik niet zonder u kon functioneren Dat ik u gevangen hield in uw eigen kooi Dat ge zo snel mogelijk moest ontkomen En ik probeerde mijn blik radeloosMeer lezen over “Vogeltje gij zijt gevangen”

Ze zweeft in haar wereld van onzeker Als een zwoele zomernacht Intens dronken en verliefd Op de mensen die onweer uitademen

Toch vreemd Hoe de verste mensen U het lelijkst raken Met de woorden Die ge altijd Het dichtst hebt gevreesd    

Alsof de wereld haar vergatEn omgekeerdGaf ze zich volledig bloot In haar plas van verdrietOm nadien voorzichtig opnieuwEen dekmantel over zich te gooien Want uiteindelijkZijn het toch maar gewoon een paarTranen in de douche

Daar kwam ze weer aangesloft Net zoals altijd tevoren Alsof de tijd had stilgestaan En zo ging ze opnieuw verder Pikte de draad weer op Wikkelde die stevig rond zich heen Zodat ze met beide voeten op de grond zou blijven Zodat ze niet naar ijle lucht op zoek kon gaan Zodat alle verwachtingen zoudenMeer lezen over “Mijn rode draad”

en dat ik je zo nodig moest verliezen maar toch niet helemaal nog niet half zelfs niet voor maar heel even want het is maar net zoals het altijd is gebleven alleen een beetje anders (ik had de eer, het genoegen en het lef om dit op de site van Radio 1 te mogen publiceren.)

En dat ik u missen zal omdat ge besloot verder te gaan zonder mij omdat ge geen moeite had om de toekomst achter te laten omdat ge alleen vooruit wou kijken En dat het uw volste recht is om mij niet graag genoeg te zien maar weet dat ik u missen zal