En ik keek in uw ogen
’t Stond op uw netvlies gebrand
Ik zag dat gij dacht dat ik dacht dat dit voor altijd zou zijn
Dat ik niet zonder u kon functioneren
Dat ik u gevangen hield in uw eigen kooi
Dat ge zo snel mogelijk moest ontkomen
En ik probeerde mijn blik radeloos te veranderen
Alsof ik mijn eigen leugens had verraden
Alsof gij recht door mij kon kijken
Maar het was al lang te laat
Of misschien eeuwig te vroeg
Ik was u kwijt – niet dat ik u ooit eigenlijk echt gevonden had
En nooit zal ik begrijpen
Waarom gij dacht dat ik dacht dat dit voor altijd zou zijn
Alsof gij ooit recht door mij kon kijken
Terwijl ge nooit de moeite hebt genomen om me werkelijk te zien