Vervuiling

Ze liet iedereen om zich heen gebeuren
Toen ze daar lag te staren
Naar het blauwe hemeldak
Hier en daar een stapel wolken

En even
Heel even

Was ze terug het kleine meisje
Dat samen met haar moeder
Figuurtjes verzon uit het niets – in het niets

Iets wat ze nu doorgaans als lucht classificeert

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: