vijf augustus tweeduizendenelf

die steken in mijn hoofd
vermoeid verdriet te denken
pilletje slikken, verdoofd
nee nee nee
vermorzelde gedachten
ik ween eruit
wat ik te lang heb verborgen

die steken in mijn hart
gebroken verdriet te voelen
drankje slikken, nieuwe start
nee nee nee
vermorzelde gevoelens
ik bloed eruit
wat ik te lang heb verborgen

die steken in mijn maag
leeg verdriet te eten
nog wat pijn, graag
nee nee nee
niks gegeten, niks vermorzeld
-maar toch-
spuug ik eruit
wat ik te lang heb verborgen

steken steken
steken overal
als voltreffers afgeschoten.

(anne-phoebe.blogspot.be)

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: