Pols eens bij de ander

Hier ben ik. Zoals u had besteld. Zoals ik het u had beloofd. Plezier gegarandeerd. Nee, hou u vooral niet in. Laat u maar eens goed gaan. Knip maar, knip maar allemaal weg. Aan flarden graag. Ge moogt de schaar er goed inzetten. Pak me vast met beide handen en snij alles er maar uit. Graaf in me, peuter en wroet. Hol me uit, spit me om en verdelg wat ge niet nodig hebt. En als ge echt geluk hebt komt ge nog iets tegen wat ge wel kunt gebruiken. Wilt ge alstublieft diepe krassen maken? Daarna moogt ge me naaien, beloofd. Hak in me zodat ik van die wonden krijg die lang blijven etteren. Die ge niet kunt vergeten. En als ge het dan toch probeert duwen de littekens u wel terug op de feiten. Het echte werk. Ge moet geen schrik hebben, ik kan wel wat verdragen. Alstublieft, ik smeek u. Uit mijn leven. Pak mijn leven. Knip mijn leven. Weg.